کد مطلب:212712
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:43
موجبات امن از فزع اکبر
علامه مجلسی (ره)، در جلد معاد بحار، در باب «الخصال التی توجب التخلص من
[ صفحه 217]
شداید القیامة و اهوالها» [1] موجبات امن از فزع اكبر را طی روایاتی ذكر می نماید. [2] .
اول - از چیزهایی كه موجب امن از فزع اكبر است، احترام از موی سپیدی است كه در اسلام سپید شده است.
در اصول كافی آمده است كه پیغمبر اكرم (ص) فرمود: هركس پیرمردی را به احترام موی سپیدش احترام كند، خداوند او را در قیامت از ترس بزرگ محشر آمن می گرداند. [3] .
و نیز از رسول خدا (ص) فرموده كه احترام از موی سپید مسلمان، احترام از خداست. [4] .
پیغمبر اكرم (ص) از حضرت پروردگار نقل كرده كه حضرت حق می فرماید: موی سپید نور من است، من نور خود را به آتشم نمی سوزانم. [5] .
و همچنین رسول خدا (ص) فرمود: خداوند هر صبح و شام به صورت پیرمرد مؤمن نظر می كند و می فرماید: بنده من عمرت زیاد شد و استخوانت پوك و پوستت نازك و اجلت نزدیك گردید. هنگام ملاقات من رسیده، از من حیا كن، من حیا می كنم از موی سپیدت كه تو را به آتش بسوزانم. [6] .
دوم - مردن رد راه مكه، چه در رفت، و چه در بازگشت. [7] .
سوم - مردن در مدینه یا مكه. [8] .
چهارم - دفن شدن در حرم - مكه - [9] .
پنجم - بر سر مزار برادر مؤمن رفتن، و دست بر قبر گذاشتن، و هفت مرتبه سوره قدر [10] خواندن. [11] .
ششم - اجتناب از معصیت و شهوت عرضه شده و حاضر، از ترس پروردگار. [12] .
ابوعبیده حذاء گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: آیا به تو، از دشوارترین چیزهایی كه خداوند بر بندگانش واجب ساخته، خبر ندهم؟ با مردم، در رابطه با خویشتن، به انصاف
[ صفحه 218]
رفتار كردن؛ و یاری به برادر دینی رساندن و مواسات؛ و در هر حال یاد خدا بودن؛ پس اگر طاعتی خدایی برایش پیش آمد بدان عمل كند، و اگر معصیتی برایش پیش آمد آن را ترك نماید. [13] .
[1] خصالي كه موجب رهايي از شدايد قيامت است - بحارالانوار، ج 7، ص 306 - 290.
[2] بحارالانوار، ج 7، ص 302.
[3] اصول كافي، ج 2 - باب احترام از مسلمانان سالخورده - ص 481.
[4] اصول كافي، ج 2 - باب احترام از مسلمانان سالخورده - ص 481.
[5] سفينة البحار، ج 1، ص 728.
[6] سفينة البحار، ج 1، ص 728.
[7] بحارالانوار، ج 7، ص 302.
[8] بحارالانوار، ج 7، ص 302.
[9] بحارالانوار، ج 7، ص 302.
[10] سوره «انا انزلناه في ليلة القدر».
[11] وسائل الشيعه، ج 2، ص 881 (به نقل از فروع كافي، رجال كشي، و رجال نجاشي).
[12] امالي صدوق، مجلس 66، ص 349.
[13] امالي شيخ مفيد، مجلس 38، ح 1.